پیدایش آدم وطبقات

فقط آدم تانه فکر بوکونه

        علی یحیی پور سل تی تی

        به زبانه ستم دیدهء گیلکی

 

 

 

آسمانه آبی که هستی آفرینش ا خاکه نگاه کونمه

می فکره به دور دستان دوزم؛ زمانی کی حیات نبوه

ریشه می شین از اکسید کربنه یا دود ذوغاله کوههای آتش

 فشانه در میلیاردها سال پیش که تانستی اکسیژن تولید بوکونه

 من او زمان بدنیا با موم در درونه دریاها در درونه جلبکها

او زمانی کی دود ذوغال از طریق میلیونها سال باران با گوسکا لیسک در دریا ملاقات بکود

و گوسکا لیسک اکسیژن کربنه فورد ه و بخورد ه و بوزرگا بو

انسان از رشد گوسکا لیسکه در میلیارد سال پیش به وجود با مو

اول تک سلولی بو در تنهء پلانگتنهای دریائی

بعد دوزیست بوبه مثل آب لاکو هم تانستی به خشکی بایه

و هم تانستی دریا مئن زندگی بوکونه

بعد انسان میمون بوبو میمون پدر انسانهای اولیه یه

بعدنوع خاصی از میمون؛ انسان

فکور بیرون بامو تانستی راست قامت

مثل سرو راست راست راه بشه

در ا زمانه کی انسان دستش آزاده به؛ و تانستی مثل انسانه کنونی ابزار بسازه و از درخت بوجور بشه و سیب بی چینه

بعد انسان بترسه  از تنهائی و نتانستی چرائی های

ا جهانه بفهمه آونوقت خدایه خوره بساخت

خدا اونه کومک بوکود تا خو  پرسشانه از اون به خوایه

ولی هر گز خدا اونه جواب ندا

انسان تا قرنها از خدائی کی خودش بساخته بو

همش واورسه ای؛ اما خدا اونه محل نه نای

تا کی اونه مغز با خوردن گوشت بوزرگه بو

و بتانسته فکر بوکونه

و درختان سیبه با دبکه بیچینه

و انسان هم گوشتخوار بوبو و هم گیاه خوار.

 

انسان از همهء حیوانات دیگر ضعیف تر بو

همه  اونه خوردید

همه اونه شاخ زئید

لانتی و کره روف و  سیفتال درختانه سر

شیر و پلنگ و پیچای وحشی آسایش از انسان

فاگیفته بید؛ میمونان ام اونه غذایه خوردید

اونوقت وقتی کی خدا اونه جا بنه انسان  سنگ تیزه کشف بکود

با کشف سنگ تیز کی خودش تیزه کوده بو

تانستی حیواناته  شکار بوکنه

و انسان گوشتخوار ببو و پروتئین بوخورده

وقتی پروتئین بوخورده فسفر به مغزش برسه

ا فسفر انسانه فکوره بساخته

و انسان تانستی ده فکر بکونه .

 

بیگی نگی خدا هنوز اززندگی اش نوشوبو بیرون

تا مدتهای مدید هم خدا از کله ء آدم نیشه بیرون

خدای کنونی نتیجه تکامل خدای اولیه یه

کی الآن بند بوبو و انسان دست و پایه فه ویخت

و اونه آزادیه نابود بوکود

خدایه اولیه خوشه ء همهء زیبائی های انسان بو

هرچی زیبائی در انسان نهه بو انسان اونه با زیبائی های خودش بساخته بو خدا ی انسان یک چیز دوست داشتنی بو

خدا آمال و آرزوهای انسانه نمایندگی کودی.

  

ولی انسان ده فکر کودی با دبکه سیبانه چئی

خوره خانه ساختی غارانه دورون خوره از سرما و گرما حفظ کودی

و گاه گاهی نقاشی کودی

سنگانه بهتری تیزه کودی کی درازتر بو

و انسان کم کم بفهمسته کی باید جمع ببه و به صورت کلنی

و گروهی زندگی بکونه تا شیر اوشنه نخوره.

 

در شاهنامه فردوسی بامودره کی انسان کوهانه سر راه

شونده بو یکهوئی سنگی از انه پا زیر پره و جرقه زنه

انسانه فکور  تصمیم گیره بفهمه که جرقه از چیه

او سنگه پیدا کونه و به سنگه دیگر زنه و باز جرقه دینه

و بعد فکر کونه که اونه بی ده دره اونه آسمانه جور بیده دبو

او زمان کی آسمان گورمبه آموئی

زمانی کی برق آسمان گرومبه درختان خشکه سوزانئی

و انسان اونه بیده بو از اوی فهمه کی ا جرقه تانه آتش ببه

و انسان آتش کشف کونه و خوره از سر ما گرمه کونه

و بعد فهمه گوشته تانه به پزه و غذای لذیذتری بوخوره

ا زمانه ایسه که فسفر به مغزش خوب رسه و شروع کنه

فکر کودن و انسان از میمون و حیوان جدا به؛

و انه شخصییت رشد کونه و تانه روز به روز با فکرش

خو تمایوزه از حیوانات دیگر ثبت بوکونه

و انسان؛ انسان به؛ چون فکر کونه

فکر کردن فقط مال آدمه فقط آدم تانه فکر بکونه.

 

بعد با خوردن گوشته پخته

کم کم انسان به حرف آیه وحرف زدن یاد گیره

البته همش با علامت حرف زنه

و او علامتانه ام روی غاران نویسه و خط ایجاد کونه

خط هائی میخی و ژاپنی و کره ای همه از پیدایش

خط انسان در غارانه کی انسان اولیه اونه کشف بکوده بو

ریشه گیره؛ و خط کنونی فارسی نتیجه ء تکامله

او علامتانی ایسه کی انسان اولیه در غاران نویشتی

اون وقته کی انسان خلاقه فقط انسانه کی خلاقه

تانه خلق بکونه انسان خدایه خلق کونه

انسان خدایه از مغز خودش خلق کونه

انسان وقتی کی غاره کشف کونه برای حفاظت خودش

و به شکل کلنی زندگی کونه تا خودشه حفظ بوکونه

آن وقته کی دو گروه به؛ گروه زن و گروه مرد؛

در آیه ایسه کی ؛تقسیم کار به وجود آیه

زنان کی بایستی بزائید و زاکانه بزرگه بکودی بید

در غار ایسائید و یا دانه های گیاهانه جمع کودید

و مرد کی قوی تر بو به شکل جمعی به شکار شوئی

ا زمانه کی تقسیم کار بو جود آیه؛ بدونه اینکه طبقات شکل بگیره

تقسیم کار نتیجه تکامل تولید انسانه اولیه یه

ا تقسم کار نام؛ تقسیم کار طبیعیه

ا زمان هم؛ زمان گروهه جنسی نام داره که یک طرف مرده

و یک طرف زن

مردان شکار کونیدی و گوشتخوارید اما زنان دانهء گندم جمع کونیدی گیاه خوارید کم کم انسان دانه ء بشناخت

و تانستی با رام کردن حیوان؛ زمینه شخم به زنه

و کشاورزی خلق بوبو

کشاورزی وقتی خلق بوبو مازاد تولید به وجود بامو

و انسان یاد بگیفته تانه؛ گندم ذخیره بکونه و برای زمستان آذوغه بداره فقط انسان تانه؛ به شکل آگاهانه خو غذای زمستانه ذخیره بکونه؛ البته مورچه هم تانه ولی مورچه عمل آگاهانه نیه بلکه غریزیه که خو آذوغه ی جمع کونه .

 

با خلق کشاورزی که به عهده ء زنانه

کار گروهیه زنان شکل گیره و هم مردان که کار شکار

انجام دائید؛ کار گروهیه مردان شکل گیره و انسان بر اثر اجبار

که طبیعت شکار و کشاورزی اونه تحمیل بکودبو

به گروهی زندگی کونه؛ وایه ایسه کی کومونهای اولیه

شکل گیره و انسان به شکل خانواده زندگی کونه

اه زندگی خانوادگی کی به انسان

تحمیل به ؛کومونیسم اولیه نام داره.

 

کومونیسمه اولیه نتیجه اجبار کار گروهیه

کی طبیعت به انسان تحمیل کونه

در اه زمانه کی گروهای مختلف

یعنی کومونهای متعددی شکل گیره

و هر کومونی برای خود منطقه ای صاحب به

تا اویه هم کشاورزی بکونه و هم شکار؛ و جهان طبیعت بینه

کومونهای اولیه به شکل طبیعی تقسیم به

و اولین پایه های مالکییت اجتماعی شکل گیره.

 

هر کومونی استقلال خودشه داره و مازاد تولید کومون

در مرزهای طبیعی با کومونهای دیگر معاوضه به؛

و کم کم بازار به وجود آیه و اضافه تولیدات معاوضه به؛

و کومونان خودشانه نیازانه از ا طریق برآورده کونیدی

از اونجائی که زن در خانه زندگی کودی و زاکانه داشتی

و تعلیم و تربیت کار زن بو زن در کومونهای اولیه

رهبری کومونه به عهده داشتی ودوران مادرسالاری بو 

دوران کومونیسم اولیه مصادف با زن خدائی اولیه بو

و زن به خاطر اینکه تولید زای کودی تمام زاکانه به نام زن

شناخته بوستی و هیچ پدری شناخته نبو

و زن تانستی در زمان واحد شوهران متعدد بداره

و زن بو کی که خو شوهرانه انتخاب کودی

و گاهی گروهی از مردان؛ گروهی از زنان در اختیار داشتید

و رابطهء زناشوئی گروهی بو

و رابطه زناشوئی بر اساس عشق بو

چون ما لکییت اجتماعی بو و هیچ برتری طبقاتی وجود ناشتی

و زن عشق بو نه کالا.

 

در کومونهای اولیه به خاطر اینکه مالکییت اجتماعی بو

مسئله سکس تا بو نبو و هر زن و مردی که تمایل

به هم داشتید تا نستید آزادانه با هم رابطه زناشوئی بدارد

سکس کالا نبو چون مالکیت فردی نبو

ریشه کالائی سکس در مالکییت فردی و سر مایه دارانه ایسه

کی زن کا لا به ؛و سکسش هم کالا به؛ هر کی پول داره تانه خانواده تشکیل بده و خو سکس بداره ولی آن کس که پول ناره

و از مالکیت فردی فقیره قادر به ساختنه خانواده نیه و در نتیجه

دچار فشار بزرگی از سکسه و به خود ارضائی روی آوره و

خوسکسه سر کوب کونه و بیماره به؛ و زود میره

ا مسئله امروز به عنوان ایتا سیاست استعماری برجوانان

ایران تحمیل ببوسته داره جوانان در ایران

به خاطر تولید سر مایه دارانه و ایجاد فشار طبقاتی ونبودن کار

سکسشان وحشیانه سر کوب به ؛و تمام استعداد های

جوانان نا بود به؛ و از زندگی طبیعی فرسنگها دوره به؛

و به انواع مواد مخدر روی آوره و خودشه نا بو کونه

و جیب انحصارات سر مایهء ملا و آخونده پره کونه

آخوندان با سیاست استعماری سکس  و مواد مخدر ؛

اعتراضه از جوانان گیریدی و انسانهای بی آزاری سازیدی

تا خو دوشانه جیب پره کونید.

 

از موضوع اصلی ای کمی دوره بوستیم

ولی لازم بو تا ریشه جنایت سرمایه داری در مورد سکس

با کومونهای اولیه توضیح داده ببه

بگفتیم وقتی کمونهای اولیه با ظهور مالکیت اجتماعی

شکل گیره مازاد تولید در مرزهای کومون معاوضه به؛

و جامعه اقتصادی کومون تعادل خودشه داره و برقرار کونه

در ا زمان ایسه؛ کی کم کم افرادی

از کومون کی استعداد و توانائی

بیشتری داریدی در شکار و در کشاورزی مورد تو جه ی کومون قرار گیریدی و کومون اوشانه بیشتر احترام کونه و برای اوشان

بیشتر ارزش قائله و اوشانه خودشانه ریش سپید تعیین کونیدی.

 

 کم کم از اه آدمان قشری بیرون آیه که از تولید بیرون آئیدی

و ریاست کمون و قضاوت در مورد مسائل کومونه به عهده گیریدی

و کارشان علاوه به ریاست کومون؛  مازاد تولیدی کی در کومون تولید ببوسته داره به دست اشان اداره به؛ و در مرزهای کومون

معاوضه به؛ و هم چنین بر اثر جنگ کومون های مختلف

کی به خاطر تصاحب چشمه  و چراهگاه کی برای دام لازم بو پیش آِیه و آدمانی کی از کومون های دیگر اسیر بیدی

در اختیار رئیس کومون و ریش سپیدان کومون قرار گیریدی

و کم کم پایه های طبقات در درون کومون بر اثر یک شرایط پیچیده بوجود آیه؛ و ا قشر از ریش سپیدان از دایره ء تولید بیرون آئیدی

و طبقهء ممتازه کومونه تشکیل دهیدی

از اشنه کی شاه و یا رئیس قبیله و یا روحانی قبیله بیرون آیه

و طبقات شکل گیره

همه چیز از تولید و اقتصاد تولیدیه که طبقاته شکل دهه

و جامعهء برده داری از ا طبقه بوجود آیه

واسیران کومونهای دشمن؛ بردگان آینده بیدی

و سکان های جامعه ء طبقاتی شکل گیره

و بشریت گرفتار جامعه ء طبقاتی به؛

و آزادی هائی کی در کومونهای اولیه داشتی همه به دست هه طبقه از بین شه و نا بود به؛ و جنگها پیش آیه و تاریخ طبقاتی

شکل گیره.

 

هدف انسان باید باز گشت به کومونهای اولیه و او آزادیان ببه

منتها ایتا فرقه اساسی داره

کومونهای اولیه بر اثر جبر طبیعت بو

اما جامعه ء کومونیستی و رسیدن به مالکییت اجتماعی ایتا انتخاب آزادانه یه؛ و با احترام به فرهنگه غنی بشریت کنونیه

پس تا زمانی کی جامعه به شکل گروه های جنسی زن و مرد

تقسیم ببوسته داره و تولید کمه جامعه جنسیه

کم کم بر اثر رشد تولید و بارآوری کار و تولید مازاد قشری در کومون بیرون آیه؛ کی ثروتمند تره و از دایرهء تولید بیرونه

و کم کم تناقضات طبقاتی از ا قشر بوجود آِیه وطبقاته شکل دهه

و جامعهء سرزمینی شکل گیره با مرز های معین با تشکیل

جامعه ء سر زمینی جنگهای کومون آغاز به؛ چون دولت تشکیل دهده  و دولتان ایسد کی؛ جنگهای رهبری کونه ده  و بشریت اسیر  ا دولته؛ جامعهء آینده؛ یعنی کومونیسم

دولت نداره اما فاز پائینی

کومونیسم برای اینکه کارانه نظم بده ناچاره دولت؛ بداره

ا دولت؛ دولت کومونه کی کم کم

 خودشه از درون خوره وزوال دهه

تا زمانیکه دولت ایسه جنگ حتمیه

و بشریت پا به تاریخ جنگان نهه و طبقاته کی وجود داره   

و از او تاریخ تا کنون بشریت اسیره جنگه ا طبقه یه ؛

و باید خودشه رها بکونه تا دوباره استعدادهایش و آزادیش

شکل بگیره بشریت راهی جز آزادی و محو دولت ؛

جز خود گردانی دموکراتیک نداره برای ا کار

باید با ایتا انقلاب و سر نگونیه جامعه ء طبقاتی خودشه نجات بده

چون با ایتا انقلابه که طبقهء ممتازه ی جامعه کومونه اولیه ء به قدرت برسانه هتو هم باید با ایتا انقلاب خوره از ا طبقه رها بکونه

به امید آزادی و رهائی  و تحکیم مالکییت اجتماعی

زنده باد کمون های مالکییت اجتماعی کومونیستی

آزادیه انسان فقط در کومونیسمه که تحقق گیره

آزادی درسرمایه داری کشکه و دوروغینه

چون در سر مایه داری مالکییت فردی و استثمار انسان وجود داره

و آزادی نتانه شکل واقعی بگیره

در کومونیسمه که استثمار نا بود به؛ و آزادی شکل واقعی گیره .

پانزدهم شهریور نود

چهارم سپتامبر دوهزارو یازده